Parafialne rady duszpasterskie mają służyć urzeczywistnieniu postulatów soborowych, które polecają duszpasterzom chętnie korzystać z roztropnej rady świeckich i rozważać przedsięwzięcia, życzenia i pragnienia przez nich przedstawiane.

Tak formułuje to KPK w kan. 536: "§ 1. Jeśli zdaniem biskupa diecezjalnego, po zasięgnięciu opinii Rady kapłańskiej, byłoby to pożyteczne, należy w każdej parafii ustanowić radę duszpasterską. Ma jej przewodniczyć proboszcz, a członkami powinni być wierni wraz z tymi, którzy z urzędu uczestniczą w trosce duszpasterskiej o parafię i pomagają w ożywianiu działalności pasterskiej. § 2. Rada duszpasterska posiada jedynie głos doradczy i kieruje się normami określonymi przez biskupa diecezjalnego".

Rada jest instytucją, która w sposób formalny gwarantuje współdziałanie świeckich i kapłanów w ramach działalności duszpasterskiej w parafii. PRD może służyć odnowie parafii, która winna stawać się świadomą swojej misji wspólnotą. Jest to gremium, w którym świeccy uczą się współodpowiedzialności za duszpasterstwo parafialne oraz za formację ludu Bożego i pełnienie misji Chrystusa w świecie, tak aby głoszona była ludziom Ewangelia i dokonywało się ich uświęcenie . Dzięki temu kapłani nie są wprawdzie zwolnieni z obowiązków duszpasterskich, ale otrzymują mocne wsparcie w ich realizacji.

Skład rady winien być odbiciem stanu parafii, tzn. winni należeć do niej reprezentanci różnych grup wiekowych i społecznych, stowarzyszeń i zespołów parafialnych, jak i poszczególnych rejon ów parafii. Winny należeć do niej osoby zaangażowane w duszpasterstwo parafialne oraz przedstawiciele zgromadzeń zakonnych z terenu parafii.

Właściwa działalność rad duszpasterskich zależy od kompetencji jej członków w dziedzinie funkcjonowania parafii, ich otwartości i zaangażowania. Istotne znaczenie posiadają także ich kwalifikacje religijno-etyczne, intelektualne oraz zdolność do formułowania własnych poglądów, które winny mieć przy tym zawsze na względzie dobro Kościoła..

Rady nie są organami władzy, dlatego nie mogą podejmować decyzji. Mają jedynie głos doradczy. Proboszcz winien jednak liczyć się z głosem rady w podejmowaniu decyzji uwzględniać opinie jej członków. Jeśli realizacja jakiejś sugestii rady nie jest możliwa, winien podać radzie przemawiające za tym argumenty, a także zaproponować alternatywne rozwiązanie danej kwestii. Decyzje powzięte na zebraniach rady winny być wykonane - jeśli to możliwe - przy aktywnym udziale wszystkich jej członków.

Celem działania PRD jest pomagać w duchu wiary w budowaniu żywej i misjonarskiej wspólnoty, podawać propozycje i sugestie dotyczące inicjatyw misyjnych, katechetycznych i apostolskich oraz planować działalność duszpasterską i zabezpieczać realizację podjętych planów. W związku z tym PRD ma obowiązek dokonywać rozeznania społecznej i duszpasterskiej sytuacji parafii, wspierać działalność grup i jednostek zaangażowanych działalność pastoralną, koordynować pracę (oferowanie możliwości aktywnego udziału w życiu parafii, formacji itp.), animować do współdziałania w ramach dekanatu, diecezji i społeczności lokalnej, reprezentować parafię na forum publicznym, wspierać wzajemną wymianę informacji pomiędzy wiernymi, grupami itp., przygotowywać i przeprowadzać spotkania parafialne.

Przykładowo PRD może służyć pomocą w kształtowaniu liturgii poprzez konkretne inicjatywy (np. kurs dla lektorów, zorganizowanie scholi parafialnej itp.), zbierać i przekazywać duszpasterzom kwestie istotne dla parafian, także tych zachowujących dystans do życia parafii, planować i przeprowadzać uroczystości parafialne, organizować spotkania po liturgii niedzielnej, zapraszać do udziału w życiu parafialnym nowo przybyłych do parafii, zorganizować zbiórkę darów dla ubogich, wyszukiwać talenty do współpracy w różnych sektorach działalności pastoralnej, proponować spotkania dyskusyjne wokół aktualnych tematów, wydawać gazetkę parafialną.

Aby członek rady parafialnej czuł się ważnym ogniwem w jej składzie, dobrze jest, jeśli proboszcz przed wyborami osobiście zabiegać będzie o jego kandydaturę. Najlepszym sposobem są odwiedziny przyszłego współpracownika w jego domu rodzinnym. Po wyborach dobrze jest rozdzielić pracę, tzn. uczynić tak, aby każdy z członków PRD duszpasterskiej czuł się odpowiedzialny za jakiś sektor, np. młodzież, dzieci, praca charytatywna itd. Nie należy na tym zakończyć. Trzeba szukać współpracowników poza gremium, jakim jest PRD. Może być bowiem tak, że wybrani do rady - najczęściej ludzie znani ze swej aktywności - będą musieli robić jeszcze więcej rzeczy niż dotychczas. Cała sztuka polega na tym, by znaleźć jak najszerszy krąg współpracowników i umożliwić im udział w wypełnianiu zadań w sferze życia i funkcjonowania parafii.

Działalności rady nie można sprowadzić do mechanicznego podejmowania decyzji w celu rozwiązania pojawiających się problemów. Jej funkcjonowanie posiada bowiem zawsze charakter duchowy. W czasie obrad parafialnej rady duszpasterskiej nie chodzi tylko o budowle i finanse, ale przede wszystkim o osobisty wzrost w wierze tych, którzy do niej należą . Dlatego też pracy parafialnej rady duszpasterskiej winny towarzyszyć modlitwa, wspólna lektura słowa Bożego oraz medytacja.

Parafialna rada duszpasterska nie może być rozumiana jako biegun przeciwny w stosunku do duchownych, lecz jako miejsce wspólnego kształtowania opinii i podejmowania decyzji. Dzieje się to podczas spotkań, które winny mieć określoną strukturę, także klimat nacechowany życzliwością, wzajemnym zrozumieniem i solidarnością w dobrem.
O. Ryszard Hajduk CSRS,
Udział parafialnej rady duszpasterskiej w planowaniu działalności pastoralnej

UWAGA! Ten serwis używa cookies i podobnych technologii. Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Zrozumiałem